Από την πρώτη στιγμή που
αποφάσισα να ασχοληθώ με την καλλιέργεια του ιπποφαούς, είχα ως στόχο να
μοιράζομαι τις πληροφορίες και τις εμπειρίες μου με άλλους καλλιεργητές.
Αυτός ήταν και ένας από τους
βασικούς λόγους που δημιούργησα την ιστοσελίδα “Ιπποφαές Plus”.
Πιστεύω ότι είναι προς όφελος,
για το νέο τύπο του Καλλιεργητή, να μοιράζεται, σε μεγάλο βαθμό, με άλλους καλλιεργητές τις εμπειρίες, τις απόψεις, ακόμη και τα συναισθήματα του σχετικά
με τις προσπάθειες του στην καλλιέργεια του ιπποφαούς. Αλλα και σε οτι επίσης σχετίζεται
με αυτή (πχ επόμενα βήματα μετα την παραγωγή). Θεωρώ οτι το μοίρασμα δεν είναι μια ιδεαλιστική στάση αλλά ένα απο τα βασικά εργαλέια του για να πετύχει τους στόχους του. Ολα αυτά μέσα στα πλαίσια μιας ουσιαστικής αειφορικής ανάπτυξης.
Η Αειφορική (ή βιώσιμη ανάπτυξη)
βασίζεται στους πυλώνες της Κοινωνίας, της Οικονομίας και του
Περιβάλλοντος.
Είναι προφανές ότι πραγματικά
βιώσιμη είναι μια ανάπτυξη η οποία, εκτός από την οικονομική της μεγέθυνση,
εστιάζει και στην Κοινωνία την οποία εξυπηρετεί και απο την οποία εξυπηρετείται, αλλά και το Περιβάλλον μέσα
στο οποίο θα λάβει χώρα η ανάπτυξη αυτή.
Μια ανάπτυξη λοιπόν η οποία δεν
προσμετρά στον σχεδιασμό της τον άνθρωπο (Κοινωνία) και τη διατήρηση του
Περιβάλλοντος μέσα στο οποίο θα υλοποιηθεί, μόνο βραχυπρόθεσμα μπορεί να
επιβιώσει.
Και εδώ είναι το σημείο στο οποίο
θέλω να εστιάσω.
Παρακάτω θα προσπαθήσω να
αιτιολογήσω γιατί θεωρώ το εθελοντικό μοίρασμα όχι απλά ως μια ιδεαλιστική πράξη αλλά ως βασικό και πρακτικό εργαλείο ενός
«Αειφορικου Καλλιεργητή» που στοχεύει σε μια ουσιαστική και με διάρκεια
ανάπτυξη της καλλιέργειάς του.
Γιατί μοιράζομαι εμπειρίες,
σκέψεις, πληροφορίες, απόψεις και συναισθήματα;
1. Πολλαπλασιασμός γνώσης:
Η πληροφορία που διοχετεύω επιστρέφει πολλαπλασιασμένη. Εγώ δίνω μια πληροφορία
σε άλλους και αυτή δοκιμάζεται, μεταβολίζεται, προσαρμόζεται, επεκτείνεται,
προστίθεται σε άλλες ιδέες και εμπειρίες και τελικά μετά από πολλές διεργασίες
μπορεί να επιστραφεί ωφέλιμη γνώση, νέες απόψεις, νέες εμπειρίες κλπ. Τα παραπάνω δεν θα μπορούσαν να γίνουν στο
μυαλό ενός μόνο ανθρώπου, ούτε στο χωράφι ενός μόνο καλλιεργητή. Εμπλουτίζοντας λοιπόν αυτό που ονομάζουμε
«καλλιέργεια του ιπποφαούς στην Ελλάδα» με προσωπικές απόψεις και εμπειρίες,
κινούνται έμμεσα ή άμεσα, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, ορατά ή αόρατα,
διαδικασίες οι οποίες γεννούν νέες πληροφορίες, νέες εμπειρίες και τελικά
οδηγούν στην παραγωγή γνώσης από την οποία επωφελείται ο καλλιεργητής. Βάζουμε δηλαδή λίγο καύσιμο στη συλλογική
μηχανή παραγωγής γνώσης, εμπειριών και ιδεών.
Αυτό μάλιστα λειτουργεί πολλαπλασιαστικά και όχι απλά αθροιστικά!
2. Συν-Παραγωγή γνώσης: Όταν μιλάμε για καινοτόμες καλλιέργειες,
γνωρίζουμε ότι, όπως και κάθε καινοτόμο, προσφέρει μια πιθανή δυναμική και
προοπτική αλλά ταυτόχρονα χαρακτηρίζεται από άγνοια και έλλειψη γνώσης και
εμπειρίας - άρα και ρίσκο. Την παραγωγή της
εμπειρικής-βιωματικής γνώσης πρέπει εμείς οι καλλιεργητές πρώτα απ’όλα να την
παράγουμε και να την αναζητήσουμε (σε άλλους καλλιεργητές και ειδικούς) διότι εμείς την έχουμε ανάγκη.
3. Επικοινωνία & Συνεργασία: Το μοίρασμα
είναι συνυφασμένο με την επικοινωνία.
Όταν μοιράζομαι τα λάθη μου, τις πληροφορίες μου, τις εμπειρίες μου και
τις ιδέες μου, στην ουσία επικοινωνώ και κάνω διάλογο με άλλους καλλιεργητές
και υποψήφιους καλλιεργητές. Αυτή η
επικοινωνία μπορεί να γεννήσει μελλοντικές συνεργασίες, μπορεί να προσφέρει
νέους φίλους και σίγουρα είναι ένα χειροπιαστό εργαλείο για την καλλιέργεια του συνεργατισμού.
4. Αλληλεγγύη: Η αλληλεγγύη είναι μια ιδέα για μια κοινωνία
που θέλουμε και ονειρευόμαστε. Από μόνη
της όμως είναι απλά μια έννοια αν δεν εκφράζεται μέσα από κάποια δράση και
ενέργεια. Το μοίρασμα με άλλους
καλλιεργητές και υποψήφιους καλλιεργητές είναι έμπρακτη αλληλεγγύη! Το μοίρασμα δημιουργεί δεσμούς, χτίζει σχέσις
και μεταφέρει συναισθήματα. Ας
προσπαθήσουμε να μοιραστούμε και τους φόβους, τις ανασφάλειες και τις χαρές με
άλλους καλλιεργητές και σίγουρα οι σχέσεις θα γίνουν πιο άμεσες και
ειλικρινείς. Έτσι οι συνεργασίες που
πιθανά να προκύψουν και από τέτοιες σχέσεις θα είναι πιο λειτουργικές,
αποδοτικές, βαθιές και ουσιαστικά τελικά βιώσιμες.
5. Εναρμόνιση με την εποχή: Το βασικό μότο του “Ιπποφαές plus” είναι:
“Στο παρελθόν ήμασταν αυτό που είχαμε, στο μέλλον θα είμαστε αυτό που
μοιραζόμαστε” του Charles Leadbeater. Με
βασικό εκφραστή το internet έχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή όπου πρωταγωνιστής
είναι αυτός που έχει κάτι να μοιραστεί.
Αυτό ισχύει σε όλους του τομείς της κοινωνικής και οικονομικής
ζωής. Αυτό ισχύει και για τον νέο τύπο
καλλιεργητή, τον “Αειφορικό καλλιεργητή”.
Προτείνω λοιπόν ανεπιφύλακτα το
μοίρασμα των ιδεών, των εμπειριών και των συναισθημάτων μεταξύ των
καλλιεργητών.
Ας μην φοβόμαστε να
μοιραζόμαστε. Ας μην φοβόμαστε ότι
χάνουμε κάτι δικό μας με το να το μοιραστούμε με άλλους. Αυτό ισχύει, σύμφωνα με την υπάρχουσα αντίληψη, για τα αντικείμενα αλλα όχι για τις πληροφορίες.
Η πληροφορία απαιτεί τη συνέργεια με άλλες πληροφορίες. Και αυτό είναι δουλειά συλλογική...
Όταν μοιραζόμαστε, σπέρνουμε
σπόρους για να λάβουμε καρπούς συνεργασίας, γνώσης, εμπειριών...
Καρποί λοιπόν δεν βγαίνουν μόνο
από το ιπποφαές αλλά βγαίνουν και από το
μοίρασμα των ιδεών και των εμπειριών μας σχετικά με αυτό!
Δημήτρης Κιτσικόπουλος
dimitris.kitsikopoulos@ippofaesplus.com